زن الفبای زندگی
در چرخه تکراری تقاص گرفتار شده ایم. بی آنکه خودمان بخواهیم، بی آنکه خودمان حتی راضی باشیم. من غصه ای را، سالها پیش، شاید زمانیکه بزرگترین دغدغه ام بازی با عروسکهای نداشته ام بود، در قلب خسته زنی کاشتم. بدون اینکه بدانم، بدون اینکه بخواهم! امروز دردی خیس و دلهره ای ناشناخته را در لحظه ای که در حال گذر است ، درو کردم، با فکر کردن به زنی که نمی شناسم، زنی که مرا نمی شناسد. بدون اینکه بداند، بدون اینکه بخواهد.
من برای زنی که بانوی بعدی چهار دیواری ام خواهد شد، جز عشق و لبخند نمی خواهم. چون اگر انسان بودن سخت است، زن بودن سخت تر و تلخ تر است... چون زن الفبای زندگیست... پس زنده باد زن، زنده باد زندگی.